Seitelange Liewesbriefe, 1995
1. Seitelange Liewesbriefe
un dursch’s Telefon verbrenne.
G’schenke, Blume, Feuer-Aage…
un jetzt muss isch näschtelang bloß flenne?
Kann sisch äner so verännern?
Des hätt isch nie gedenkt vun dir?
Erscht misch in de Himmel hewe –
un dann uff de Müll mit mir?
Refr.: Mir is so wund, so heiß, so schwer,
„traurisch“ is kän Ausdruck meh’.
Un moi Sehnsuscht heul isch zu,
des hört nät uff un dut so weh…
2. Die Sunn scheint jetzt kä bissel dunkler,
doch isch seh bloß schwarzes Lischt.
Un, egal wo isch a bin,
immer wiedder bloß doi Gsischt…
Hoscht misch rausgschtellt aus doim Lewe,
isch war so oigetaucht in dir,
dass isch disch herträum, näschtelang…
un disch in de Kisse schpür…
Refr: Mir is so ….
3. Dass es Lewe weitergeht
sagt IHR mir so, aus weiter Ferne:
Awwer vorher muss moi Herz
erscht mol wiedder schlage lerne…